Vanuit het heerlijke Lombok, de eerste week!
Blijf op de hoogte en volg Linda
04 Oktober 2012 | Indonesië, Narmada
Hallo allemaal,
We zijn alweer een week van huis weg. Jeetje, wat gaat de tijd toch snel. We hebben de afgelopen dagen al flink genoten van het weertje hier. Dagelijks is het erg warm ( - 35 graden overdag en 20/25 ’s nachts), erg plakkerig! We hebben voor school de eerste start aan het project gemaakt. We hebben bekeken en besproken met onze begeleider over welke opdrachten/projecten we hier aan gaan pakken. Dit hebben we ook teruggekoppeld naar school. Van daaruit zijn we al erg theoretisch aan de slag gegaan met het uitwerken van de theorie. Met name gisteren en vandaag hebben we grote stappen gezet. Natuurlijk zijn we ook met de kinderen bezig geweest en natuurlijk om alles te leren kennen en te acclimatiseren. We hebben gisteren ook gekeken wat we in de weekenden gaan doen. Aankomend weekend gaan we naar het zuiden van Lombok, naar Kuta. Hier hebben we van vrijdag t/m zondag een hotel 100 meter van Kuta Beach. We gaan ons hier flink laten verwennen en natuurlijk mooie plaatjes maken aan het mooie witte zandstrand van Kuta.
We hebben twee avonden samen met de kinderen, medewerkers en Anoek spelletjes gedaan. Dinsdag hebben we met de kinderen flessenvoetbal gespeeld. Dit spel liep uit op een hels watergevecht waardoor we uiteindelijk allemaal kletsnat waren! De kinderen genoten van het spel, de gezelligheid en de aandacht. Ik heb de kinderen tot nu toe alleen maar vrolijk gezien. En dat terwijl ze qua middelen weinig bezit hebben tegenover ons. Dit is een voorbeeld voor iedereen! We gingen naar bed en we hebben nog een tijdje zitten praten dat we eigenlijk toch verwend zijn. Deze avond liet ons inzien dat we meer waarde mogen hechten aan dat we alle dingen kunnen die we doen en dat we veel mogelijkheden hebben. Ergens voelde ik een gevoel van schaamte over het feit dat wij uberhaubt de mogelijkheid hebben om hier te zitten, laat staan wat we aan faciliteiten allemaal mee hebben genomen (laptop, e-reader, ipod, etcetc.) Met die gedachten hebben we de oogjes gesloten om dat inzicht mee te nemen naar de volgende dagen hier.
Op woensdagavond hebben we met de kinderen het kaartspel ezelen gedaan. We hebben flink gelachen. We hebben voor onszelf wel het feit gesteld dat de kinderen graag met ons mee moeten doen. We gaan ze niet verplichten tot het meespelen. Vaak doen er eerst twee personen mee. En uiteindelijk iedereen. Tussen het werken voor school door proberen we ook te genieten van het weer. Dit doen we door bijvoorbeeld te eten in de zon. Wat het eten betreft gebruiken ze hier ontzettend veel knoflook. Elk gerecht bevat geen twee teentjes (zoals in Nederland), maar twee hele bolletjes! We hebben de sambal hier ook al geproefd, mmm. Pittig, maar wel lekker.
Tot nu toe mis ik Nederland nog niet. Aan de faciliteiten ben ik helemaal gewend. Slapen is de afgelopen nachten ook iets beter gegaan, maar nog niet helemaal. ’s Ochtends om half de Islamitische gebeden door de luidspreker over het hele terrein is nog erg wennen. Daar wordt ik dan ook bijna elke ochtend wakker van.
Leuk dat jullie mijn verhalen volgen. Ik ga er maar weer een eind aan breien. Ik zal na mijn weekend Kuta erop zetten hoe het was en zal dan ook een paar foto’s bijvoegen.
Veel liefs,
Linda
We zijn alweer een week van huis weg. Jeetje, wat gaat de tijd toch snel. We hebben de afgelopen dagen al flink genoten van het weertje hier. Dagelijks is het erg warm ( - 35 graden overdag en 20/25 ’s nachts), erg plakkerig! We hebben voor school de eerste start aan het project gemaakt. We hebben bekeken en besproken met onze begeleider over welke opdrachten/projecten we hier aan gaan pakken. Dit hebben we ook teruggekoppeld naar school. Van daaruit zijn we al erg theoretisch aan de slag gegaan met het uitwerken van de theorie. Met name gisteren en vandaag hebben we grote stappen gezet. Natuurlijk zijn we ook met de kinderen bezig geweest en natuurlijk om alles te leren kennen en te acclimatiseren. We hebben gisteren ook gekeken wat we in de weekenden gaan doen. Aankomend weekend gaan we naar het zuiden van Lombok, naar Kuta. Hier hebben we van vrijdag t/m zondag een hotel 100 meter van Kuta Beach. We gaan ons hier flink laten verwennen en natuurlijk mooie plaatjes maken aan het mooie witte zandstrand van Kuta.
We hebben twee avonden samen met de kinderen, medewerkers en Anoek spelletjes gedaan. Dinsdag hebben we met de kinderen flessenvoetbal gespeeld. Dit spel liep uit op een hels watergevecht waardoor we uiteindelijk allemaal kletsnat waren! De kinderen genoten van het spel, de gezelligheid en de aandacht. Ik heb de kinderen tot nu toe alleen maar vrolijk gezien. En dat terwijl ze qua middelen weinig bezit hebben tegenover ons. Dit is een voorbeeld voor iedereen! We gingen naar bed en we hebben nog een tijdje zitten praten dat we eigenlijk toch verwend zijn. Deze avond liet ons inzien dat we meer waarde mogen hechten aan dat we alle dingen kunnen die we doen en dat we veel mogelijkheden hebben. Ergens voelde ik een gevoel van schaamte over het feit dat wij uberhaubt de mogelijkheid hebben om hier te zitten, laat staan wat we aan faciliteiten allemaal mee hebben genomen (laptop, e-reader, ipod, etcetc.) Met die gedachten hebben we de oogjes gesloten om dat inzicht mee te nemen naar de volgende dagen hier.
Op woensdagavond hebben we met de kinderen het kaartspel ezelen gedaan. We hebben flink gelachen. We hebben voor onszelf wel het feit gesteld dat de kinderen graag met ons mee moeten doen. We gaan ze niet verplichten tot het meespelen. Vaak doen er eerst twee personen mee. En uiteindelijk iedereen. Tussen het werken voor school door proberen we ook te genieten van het weer. Dit doen we door bijvoorbeeld te eten in de zon. Wat het eten betreft gebruiken ze hier ontzettend veel knoflook. Elk gerecht bevat geen twee teentjes (zoals in Nederland), maar twee hele bolletjes! We hebben de sambal hier ook al geproefd, mmm. Pittig, maar wel lekker.
Tot nu toe mis ik Nederland nog niet. Aan de faciliteiten ben ik helemaal gewend. Slapen is de afgelopen nachten ook iets beter gegaan, maar nog niet helemaal. ’s Ochtends om half de Islamitische gebeden door de luidspreker over het hele terrein is nog erg wennen. Daar wordt ik dan ook bijna elke ochtend wakker van.
Leuk dat jullie mijn verhalen volgen. Ik ga er maar weer een eind aan breien. Ik zal na mijn weekend Kuta erop zetten hoe het was en zal dan ook een paar foto’s bijvoegen.
Veel liefs,
Linda
-
04 Oktober 2012 - 16:19
Aafke En Mark:
Klinkt allemaal heel mooi daar! En wij zitten hier alleen maar met regen...
-
05 Oktober 2012 - 12:27
Annie Hendricks:
Hallo Linda.
Zo de eerste week hebben jullie het wel erg druk gehad. Dus daarom dit weekend maar eens genieten. Zon, zee en strand op zo,n 100 m, zei je. In Bali 50 m???. Je ouders zijn hier geweest gistermddag en was weer erg gezellig. Was wel stil in huis zeiden ze .Maar och, de tijd vliegt voorbij en voor je het weet ben je thuis. Zo, ga nu mijn haren wassen en naar een nichtenmiddag (vrouwen) van mijn moeders kant doen we 1 keer per jaar. Veel liefs xxxxx -
05 Oktober 2012 - 21:41
Mam:
Hoi sies,
Heerlijk om al die verhalen zo te lezen, en de foto's te zien van waar je bent.
Zo ver weg en dan toch weer even dichtbij, zeker afgelopen maandag met skype, was super om je te zien. ik hoop dat jullie een paar heerlijke dagen hebben in Kuta, geniet er maar lekker van, maar uuhhh niet TE bruin worden hé. haha
Kijk nu alweer uit naar je volgende bericht op deze site.
Groetjes en heel veel liefs Mam en Pap xxxxxx
-
07 Oktober 2012 - 08:26
Eveline:
Erg leuk verhaal Linda!
Geniet er maar van in het weekend en alle andere weken. Tot het volgende verslag !
Gr Eveline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
