Beautifull (Gili) Air <3!
Door: Noodlehair,die bijnaam krijg ik bijna dagelijks...
Blijf op de hoogte en volg Linda
15 November 2012 | Indonesië, Mataram
Afgelopen week hadden we besloten naar de Gili's te gaan in het weekend. Gili betekent 'eiland' in het Indonesisch. Tussen Bali en Lombok liggen drie kleine eilandjes: Gili Air, Meno en Trawangan. Air en Meno zijn beide eilanden om te ontspannen en Trawangan is hét partyeiland van Lombok. Aangezien we een drukke schoolweek tegemoet gingen, hebben José en ik gekozen voor een relaxing weekendje op Gili Air. Vera, Inge en Gwen wilde naar the partybasement. Dit betekende een weekendje apart op pad, maar dat kan natuurlijk ook goed;)!
Om naar de Gili's te gaan zouden we zaterdag om 7.00 uur 's ochtends de eerste boot kunnen pakken, aldus Hatta (onze stagebegeleider). Natuurlijk wilde wij zoveel mogelijk uit het weekend halen, dus om 6 uur zou de taxi ons ophalen. Aangezien we allemaal nog even wilde douchen, ging voor José en mij de wekker om 4.50 uur. Het was voor een zeer goed doel, haha. Uiteindelijk stonden we daar, om 7 uur bij de haven. Er werd ons verteld dat er voorlopig nog geen boten gingen vertrekken, ook de tickets werden nog niet verkocht. Na een drie kwartier hadden we dan toch eindelijk ons ticket. Tijd om te vertrekken dachten we, maar zo voor de hand liggend was dat niet. Er moesten uiteindelijk 25 tickets verkocht zijn, zodat de boot vol zat om te vertrekken. Aangezien Gili Air erg rustig was kon dit wel EVEN duren, een paar uurtjes… José en ik keken elkaar aan, nadat we dus al ruim een half uur gewacht hadden. Toch maar extra betalen, zodat we een eigen bootje krijgen en dus nu kunnen vertrekken? Och we bieden gewoon 50.000 rupiah (dat is ongeveer € 4,50) en kijken wel of het daarvoor mogelijk is. Toen we met dat geld over de brug kwamen, konden we meteen een bootje in. Maar uiteindelijk hebben we volgens mij niet voor ons tweeën betaald, maar ook voor de halve bevolking van Gili Air. Die locals kwamen van alle kanten en daar gingen we op weg naar Gili Air, met een stuk of 50 a 60 personen en een grote sprinkhaan op het bootje. Wat een eer was het om naast de man te zitten die een sprinkhaan van 7 cm in een bekertje bij zich heeft, bedankt!
Uiteindelijk zette we om 9.00 uur onze voeten op het prachtige witte zandstrand van Gili Air. Even wat gedronken en ingecheckt in het hotel en zijn daarna direct het eiland gaan verkennen. Elk weekend lijkt het niet beter te kunnen en toch waren wij hier weer flabbergasted. Het hotel was (met Café Alberto in Senggigi) toch wel echt een van de beste. Verschillende winkeltjes afgegaan. Tussendoor hadden we contact gehad met Anoek, zij lag met de zeilboot waarop zij met een aantal personen naar Thailand gaat, aangemeerd bij Gili Air. Zouden we elkaar op Lombok dan toch nog even zien aangezien we uiteindelijk niet gaan meeten in Thailand. En ja hoor, daar liepen we dan met zijn drieën weer op zoek naar een plekje om even wat te gaan drinken en bij te kletsen. Opeens kijk ik naar achteren om te reageren op José en Anoek en daar stond ineens Opik. Opik is een medewerker van de stichting waar we stage lopen. Hij is tijdelijk op Air voor zijn broer te helpen. Ik had hem een berichtje gestuurd dat wij Air gingen bezoeken, maar niets terug gekregen. En daar stond hij dan, het leek wel een Syafa’at reünie. Gezamenlijk zijn we wat gaan drinken en hebben we flink bij gekletst. Na wat eten was het alweer tijd om afscheid te nemen...
Na een kort dutje in het heerlijke bed (aangezien we 's ochtends erg vroeg waren opgestaan) was het tijd voor de zonsondergang in het westen van het eiland. Wat zijn die zonsondergangen hier toch mooi, zoveel kleuren heeft de lucht dan. Echt beautifull Air, haha.
Daarna zijn we de rest van het eiland rondgelopen. In 1 uur het hele eiland rond, waarna het tijd was voor een diner. Twistend waar we gingen eten lopen we bij het hotel terug naar een paar tentjes. Bij een boom stond een man te bellen die 'hi girls' zei. Aangezien dit aan de orde van de dag is schonken wij hier geen aandacht aan... En liepen met een 'hi' door, waarna ik hoorde 'Linda?', omdraaiende besefte ik dat er naast ons maar één persoon was op Air die mijn naam kende: Opik! Best gênant, maar hij viel totaal niet op in het donker. Samen wat gekletst en gegeten in een cafeetje, waarna hij ons netjes naar het hotel bracht. Tijd om te gaan slapen in dat heerlijke bed. Druk dagje gehad, nog niet eens op dat prachtige strand gelegen.
Zondag hadden we vol goede moed de wekker om 4.30 uur gezet om naar de zonsopkomst te kijken. Maar gelukkig waren José en ik het weer helemaal eens om nog een paar uur te slapen. Om half 8 hebben we ontbeten daarna zijn we op naar het strand gegaan, heerlijk relaxen en genieten van het uitzicht, geluid van de golven en een muziekje op de achtergrond.
Om 14.00 uur ging de laatste boot van Air naar Lombok, dit was voor ons toch écht te vroeg. Dus hebben we geregeld dat ik we om 17.30 een bootje hadden. Als je maar met wat rupiah over de brug komt... Voordat we vertrokken had ik Opik een berichtje gestuurd of hij ons in de haven zag, hij werkte daar dichtbij. En daar kwam hij aangerend hoor om ons nog uit te kunnen zwaaien. Hij stond bij de haven tot hij ons bijna niet meer kon zien, zóóó schattig!
Wat was het een geweldig weekend, ongelooflijk hoe happy je kunt worden van zo’n mooie omgeving en mensen om je heen! Uiteindelijk waren we om 20.30 uur bij de foundation, waar we nog wat hebben gekletst en daarna lekker ons bedje hebben opgezocht.
Maandag begon onze 7e werkweek op de foundation. Uitgerust zijn José en ik ’s ochtends om 8.00 uur aan de slag gegaan. ’s Middags zijn we naar de Anak Bangsa Foundation geweest. Deze organisatie had ik voor vertrek gezien bij ‘Onverwacht Bezoek’. De organisatie is opgezet door Jill, een Nederlandse meid, die Nederland achter heeft gelaten om in Lombok deze organisatie voor kansarme- en straatkinderen op te zetten. De organisatie was ontzettend goed. Er was heel veel structuur aanwezig, hierin was de Nederlandse aanpak toch wel duidelijk terug te zien. Daarnaast denk ik dat er organisaties in Nederland zijn die daar nog van konden leren.
Daarna hebben we nog een bezoek gebracht aan een weversdorpje, waar we in traditionele klederdracht werden aangekleed. Het leek net Volendam, maar dan met een Indonesisch tintje. De dag hebben we afgesloten bij een pottenbakkersdorp, waar met de hand allerlei leuke souvenirtjes werden beschilderd.
De afgelopen dagen zijn we hard bezig geweest met het afronden van het onderzoek. Drukke dagen die voor ons startte om 7.15 en meestal eindigde tegen 12 uur. Daarnaast zijn we voor op de foundation ook druk bezig met het organiseren van ons afscheid. Inge zal a.s. woensdag teruggaan richting Nederland. Dit wil zeggen dat we dinsdag ons officiële afscheid zullen hebben bij de foundation. Samen met José, Vera en Gwen zullen wij blijven tot maandag 26 november, daarna verloopt ons visum en gaan we een paar daagjes naar Singapore.
Ik zie altijd een aantal personen wie mijn verslagen lezen, geef gerust een reactie hoor:P. Vind ik ook erg leuk om te lezen…
Veel liefs,
Linda
ps. Nog even een aanvulling die ik helemaal vergeten was... Thanks Mark dat je me eraan herinnerde;)!
Afgelopen zondag was het natuurlijk de 11e van de 11e. Natuurlijk als rasechte Limburger zou ik normaal op het Vrijthof gestaan hebben, dit was helaas niet mogelijk dit jaar! Haha. Heb wel leuke foto's doorgestuurd gekregen van de mensen die wel daar waren. Aankomende carnaval gaan we dat dik inhalen en dan is het zo weer opnieuw november en dan sta ik er wel in 2013.
Natuurlijk hebben wij 11 minuten over 11 de tijd hier even carnaval ingeluid op onze eigen manier met W-Dreej 'Kom us kieke bee os' lekker op het geweldig witte strand. Nog nooit carnaval ingeluid met een temperatuur van meer dan 30 graden, heerlijk! Er waren wel wat mensen die ons even aankeken, maar ach ze kennen me hier toch niet:P.
Hiervan hebben we natuurlijk even een filmpje gepost op Facebook. Ik zal even kijken of ik deze ook toe kan voegen aan mijn waarbenjij.nu, hahaha!
-
15 November 2012 - 06:44
Eveline:
Heej Linda.
Heb je verhaaltje weer gelezen. Ik sta iedere keer weer versteld van de dingen die je meemaakt...ghighighighi. Echt leuk dat je deze site zo goed bij houdt en dat we je toch kunnen volgen wat je allemaal uitspookt daar in het verre land ! Ik zou zeggen...ga lekker door met genieten en dingen ontdekken en kijk weer uit na het volgende verslag !
Knuffels Eveline -
15 November 2012 - 07:31
Mark:
Ha Linnie!
Je hebt ons bijna overtuigd dat we ook die kant uiit moeten! Geniet nog even bij de foundation en van het officiele afscheid! Hou vol meid!
Liefs, x Mark -
15 November 2012 - 07:31
Mark:
Ha Linnie!
Je hebt ons bijna overtuigd dat we ook die kant uiit moeten! Geniet nog even bij de foundation en van het officiele afscheid! Hou vol meid!
Liefs, x Mark -
15 November 2012 - 07:54
Annie Hendricks:
Hallo Linda en de rest.
Jullie daar mooi weer. hierrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr begint al aardig koud en kil te worden. Heeft zelfs al 2/3 gr gevroren. Dus bereid je maar voor.
Maar je hebt weer een super gezellige week achter de rug zo te lezen. Hopelijk kom je nog terug???? En mooi is dat dat je toch na 6 weken nog steeds versteld staat hoe mooi het daar is.ben toch benieuwd hoe je het op bali vind, en het huisje van Harry, komt ook steeds dichterbij. Harry is nu in Bali tot begin dec .Hoor wel wat je er van vind. Maar ondanks het werk (goed doel vind ik trouwens) ook nog tijd om aan jezelf te denken. En,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, iedere keer geluk met boeken in het weekend. Maar ik ga nu mijn koffie drinken, straks naar de acupunctuur en dan kijken wat ik verder nog doe, Misschien een kerstkaart maken. Zaterdag is hier ( in cafe Ald Blierick een Hollandse avond, dus wordt ook weer kei gezellig. Zou dat was het weer vanuit deze kant. Wens je een fijn weekend en mooie leerweek, en tot je volgend verslag. Gr vanuit Blerick -
15 November 2012 - 08:11
Linda Hoezen:
Ik heb nog even een klein stukje toegevoegd aan mijn verslag. Ïk was bijna een heel belangrijk stukje van mijn weekend vergeten. Mark tnx voor het herinneren!
Eveline, ik maak hier inderdaad heel wat dingen mee in een week. Elke keer verbaast het me weer als ik mijn waarbenjij ga schrijven. Hoe gaat het op het werk? In januari ben ik er weer. Toch vreemd om de kids en jullie daar zolang niet te zien!
Die kou, daar kijk ik echt nog niet naar uit. Ik kom in december zeker naar huis, daar is geen twijfel over mogelijk, maar daarna? Geen idee. Ik zou hier helemaal aan kunnen wennen aan dat weer, de mentaliteit en de mensen. De winter jaarlijks overbruggen hier zou dan ook helemaal geen straf zijn hoor! Maar dat is natuurlijk niet realiseerbaar. Zo dat was het dan wel weer even... ik ga weer terug naar mijn schoolstuff:P.
Have a nice day in Holland!
xx -
18 November 2012 - 14:02
Thea:
hallo Linda
heb je verhaal gelezen, ja jullie maken toch van alles mee daar he,en vermaken jullie daar wel.
Het lijkt me daar heel mooi, maar mis je baarlo nog niet een klein beetje?
Hier gaat alles zijn gangetje.Ik hoop dat je nog een hele leuke mooie tijd daar zult hebben en tot weerziens in baarlo. Geniet er nog maar van.
Groetjes Thea -
26 November 2012 - 19:38
Linda Hoezen:
Hoi Thea,
Nee eigenlijk mis ik Baarlo helemaal niet. Het stappen met de meiden mis ik wel, maar verder vermaak ik me hier prima. De tijd vliegt voorbij en heb weinig tijd om het echt te missen;).
Gr. Linda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley